Na alle Kerst –en Nieuwjaarsborrels, zijn we wat alcohol betreft weer in een wat rustigere periode aangekomen. Ik denk dat als we twee keer achter elkaar Kerst en Oud en Nieuw zouden vieren, we er een alcoholprobleem aan over zouden houden. Maar alle gekheid op een stokje: het is wel iets om alert op te blijven, want alcoholist ben je eerder dan je lief is.
Vroege vogel
In ons supermarktbestaan hebben we veel problemen gezien die aan alcohol gerelateerd waren. Het meest bijzondere verhaal wil ik je niet onthouden. Maandagnacht om 4.00 uur gaat de bel. Wij woonden toen nog boven de zaak. Na de grootste slapers verwijderd te hebben, loop ik naar beneden om te kijken wat er aan de hand is. Een heer op leeftijd staat aan de deur, verontschuldigt zich voor het tijdstip, maar wil toch graag een krat bier kopen. Omdat ik toch al uit mijn bed ben, besluit ik hem het krat bier mee te geven. Hij vertelt vervolgens: ‘het is heel vervelend, maar ik ben daarnet ook tegen je auto aangereden. Maar’, zo zegt hij, ‘bel me vanavond even op, dan wordt het geregeld’.
“Dat kan niet,
toen was hij al 8 uur overleden!”
Telefoontje
Die maandagavond bel ik de man in kwestie op. Ik krijg een vriend van hem aan de lijn. Als ik vraag of ik de desbetreffende man kan spreken, vraagt de vriend of hij de boodschap kan doorgeven. Omdat het een wat gevoelig onderwerp is, zeg ik dat ik de man persoonlijk wil spreken. Tot mijn stomme verbazing vertelt de man dat dit niet mogelijk is. Zijn vriend is de avond ervoor, zondagavond 20.00 uur, overleden. Nadat mijn mond – vijf minuten later – weer is dichtgeklapt, moet ik uiteraard wel mijn verhaal vertellen. De man kan het niet geloven: ‘Kratje bier? Maandagochtend 4.00? Dat kan niet, toen was hij al acht uur overleden!’.
Autolak
Uiteindelijk wordt alles toch duidelijk. De alleenstaande man was ’s morgens om 9.00 uur gevonden onderaan de trap. Om een misdrijf uit te sluiten werd er een sectie verricht. Degene die de sectie had verricht, blonk blijkbaar niet uit in vakmanschap. De politie verifieert mijn verhaal, vindt het kratje bier, en bovendien lak van onze auto’s op elkaar. De man bleek wel degelijk aan onze deur te hebben gestaan. Alles werd uiteindelijk netjes afgehandeld, maar zoiets blijft je altijd bij.
“Elke van die 300 keer vroeg ze om een kratje bier”
Lekker wéér
Gelukkig was het niet altijd zo heftig als in bovenstaand verhaal. Zo was er een mevrouw die haast elke dag boodschappen kwam halen, zeg driehonderd keer per jaar. En elke van die driehonderd keer vroeg ze om een kratje bier, dat ik dan bij haar thuis bracht. Zomer of winter, kou of warmte, zon of regen. Zo ook op een snikhete zomerdag. Ze kwam binnen, rekende haar boodschappen af, bestelde een kratje bier en sprak de historische woorden: “Ja, dat gaat er wel in met dit weer!”
Hans (60) was succesvol ondernemer, maar heeft inmiddels zijn hart gevolgd: hij werd chauffeur. Zorgtaxichauffeur om precies te zijn. Op Toekomt.nl vertelt hij wat hem bezighoudt. Lees meer verhalen van Hans