In de column Van het hart: Eduard lucht Eduard van Brakel zijn hart. Prikkelend, confronterend, maar altijd met de beste bedoelingen. Deze week: dikke ellende

De wijsheid van honderden, nee bij elkaar opgeteld duizenden jaren levenservaring van de lezers van Toekomt zou toch moeten bijdragen aan een oplossing. Een oplossing voor de shit in de wereld. Misschien ben ik aan het doemdenken, misschien moet ik alvast extra vitamine D gaan slikken met Sint Janskruidthee (dat helpt bij het positief blijven!), maar als ik zie wat er allemaal in de wereld gebeurt, dan word ik niet blij.

Vluchtelingen

Europa bewijst het gebrek aan eenheid binnen de lidstaten door niet met een oplossing te komen voor de vluchtelingenstroom. Lidstaten besluiten afzonderlijk hun grenzen dicht te doen, of gooien spoorverbindingen plat, of sturen mensen ‘gewoon’ door. De echte oorzaak van die vluchtelingenstroom zit hem natuurlijk in het sektarische geweld in het Midden-Oosten en Afrika, waarvoor de internationale gemeenschap ook geen oplossing heeft. En daarnaast in de ongelijke verdeling van de welvaart in de wereld. Je kunt het een vluchteling niet kwalijk nemen dat hij wil verkassen naar een plek waar het mogelijk nog beter is. Ik zou dat zelf geloof ik ook proberen.

Crisis hier, crisis daar

Dan heb je nog een economische crisis in Europa, en inmiddels ook een economische crisis in China. Rusland en de VS staan weer meer en meer tegenover elkaar. Er zit een energiecrisis aan te komen. En dan heb je nog de clash tussen religies en ideologieën. En al die ellende vertaalt zich door naar ons eigen land.

“Je kunt het een vluchteling niet kwalijk nemen”

Verdeeld Nederland

Ons land waar de onverdraagzaamheid ook groter wordt, waar tegenstellingen tussen mensen groter wordt, waar de kloof tussen rijk en arm groter wordt, waar een groter verschil komt tussen hoger- en lager opgeleiden, waar gepensioneerden hun pensioen zien verdampen, waar geen plek is in verzorgingshuizen, waar ziektekosten onbetaalbaar dreigen te worden, waar mensen buiten de boot vallen op sociaal gebied.

Samen?

Toen het economisch goed ging was er oog voor meer internationale samenwerking, leek een verenigd Europa toch wel een goed idee, zou het altijd vrede zijn, en zou iedereen altijd aardig zijn. Maar nu lijkt het erop dat donkere wolken zich samenpakken boven ons. We trekken ons terug achter onze grenzen. Het gaat om ons land, niet meer om Europa. Het gaat om onze ouderen, niet meer om de vluchtelingen.

Oplossing

Wat is er aan de hand in de wereld? Wat staat ons te wachten? En wat is jullie oplossing? De verzamelde wijsheid van duizenden jaren levenservaring moet toch voor een oplossing kunnen zorgen? Reageer hier!

Eduard (37) werkte voor radio, tv, krant en magazines. Soms voelt hij zich een jonge ziel  in een oud lichaam; soms andersom. Hoe het ook zij: schrijven (voor o.a. Defensie-Platform) maakt hem blij.  Lees meer van Eduard