“We zijn in 1958 uit Indonesië naar Nederland gekomen. In Indonesië voelde ik me bedreigd. De buurman is weggehaald, zijn auto is met teer beklad. Ik dacht steeds: ‘straks is mijn man aan de beurt’. Dus besloten we te vertrekken. Ik was zwanger van mijn vijfde kind en was drie weken lang misselijk op de boot. We zijn door familie opgevangen. Dat was aardig bedoeld, maar ze verwachtten dat mijn kinderen de hele dag op een stoel zouden zitten. En niks aanraakten. Ze hadden zelf namelijk geen kinderen. We wilden zo snel mogelijk verhuizen. Bij de gemeente lachten ze ons uit. ‘U bent hier nog maar vier maanden’, zeiden ze, ‘en u verwacht nu al een woning?’ Toen heeft mijn man een brief aan koningin Juliana geschreven over onze situatie. En dat lukte! We kregen een huis in Geldrop toegewezen. Het was een beetje passen en meten, maar ik was zo blij! Mijn kinderen hadden hun vrijheid terug.”

Tineke Bimmermann, 83
Cabaretière van OUDstanding

Terug naar toekomt.nl
Meer drijfveren