In de column Van het hart: Eduard lucht Eduard van Brakel zijn hart. Prikkelend, confronterend, maar altijd met de beste bedoelingen. Deze week: politici
De meesten van jullie hebben er een behoorlijk periode opzitten op onze fraaie aardkloot. Honderden veranderingen hebben jullie meegemaakt, en duizenden uitvindingen zijn allang ingeburgerd in het dagelijkse bestaan. Maar het enige dat eigenlijk niet veranderd is, zijn de mensen. En politici, die ook niet.
Eigenbelang
Want die politici liegen, bedriegen, draaien en veranderen nog steeds dat het een lieve lust is. Hoe de wind waait, zo staat hun pet. Alles voor het eigenbelang. Alles voor een volgende vier jaar op het warme blauwe pluche. Ze spelen met woorden, zodat ze nooit echt ergens op te betrappen zijn en zich overal onderuit kunnen lullen.
Het zijn net mensen
En eigenlijk, eigenlijk doen we dat allemaal. Want politici zijn net mensen. En in ieder mens schuilt een politicus. ‘Het gaat prima hoor’, zeggen we dan terwijl we een geforceerde glimlach op ons gezicht toveren. ‘Nee hoor, ik heb echt maar twee biertjes op’. Gemakshalve vergeten we dan die vier bacootjes die we ook dronken te vermelden. ‘Ik begrijp echt dat dit belangrijk voor je is’, zo stellen we iemand gerust. Maar we denken wat anders: ‘Wat een onzin dat aanstellerige gedoe over zoiets onbenulligs als een vergeten afwas’. En dat doen we allemaal omdat we denken dat die leugentjes het beste zijn voor ons. Want als we altijd ontzettend eerlijk waren, dan hadden we veel vaker ruzie en gedoe.
“Als we altijd ontzettend eerlijk waren,
dan hadden we veel vaker ruzie en gedoe”
Harmonie
En wij zijn biologisch gezien gebaat bij harmonie. Vroeger leefden we in groepen, waarbij we moesten jagen en samenwerken. Waarbij de mannen keiharde, gevaarlijke omstandigheden het hoofd boden om met verse reerug thuis te komen. Thuis in de grot waar de vrouwen voor de veiligheid van de kinderen zorgden, en voor het bakken van het vers gevangen vlees. Iedereen droeg zijn steentje bij, en dan konden we af en toe wel wat ruzie maken, maar niet te veel. Want als we teveel ruzie maakten, dan ondermijnden we het groepsproces en werden we verstoten. En dat betekende een zekere dood.
Allemaal politicus
We leerden dus om te liegen voor ons eigen bestwil. Leugentjes zodat we zouden overleven. En dat doen we nog steeds. Allemaal. En in die zin draaien we allemaal als het moet als een blad aan een boom. Politicus. We hadden het allemaal kunnen zijn.
Terug naar toekomt.nl
Meer columns
Eduard (36) werkte voor radio, tv, krant en magazines. Soms voelt hij zich een jonge ziel in een oud lichaam; soms andersom. Hoe het ook zij: schrijven maakt hem blij. Twitter @EduardvanB. Lees meer van Eduard