In de column Van het hart: Eduard lucht Eduard van Brakel zijn hart. Prikkelend, confronterend, maar altijd met de beste bedoelingen. Deze week: nu met pensioen? Gelukkig niet!
Ik ben blij dat ik niet met pensioen ben. Natuurlijk lijkt het me leuk om veel tijd te hebben om leuke dingen te doen, maar de onzekerheid over hoeveel pensioen ik nu precies zou krijgen, zou geloof ik niet aan mijn pensioensrust bijdragen. Het lijkt wel alsof de vermogens die pensioenfondsen beheren het spaarpotje van de staat zijn, waar iedereen maar grepen in mag doen om op korte termijn geldproblemen op te lossen.
Pensioen afgeroomd
Eind jaren ’90 was het minister Zalm die de pensioenvermogens afroomde. Hij deed een greep in de kas en de Staat had er weer miljarden bij. Het ging toen economisch goed, dus Zalm verlaagde gelijk ook maar even de belastingen. Terwijl dat eigenlijk les 1 is van de economie: verlaag geen belastingen bij economisch hoogtij, maar verhoog ze dan. Dan kan er extra vermogen worden opgebouwd voor als het weer economisch slecht gaat. Daarom had hij ook van de pensioenspaarpot af moeten blijven.
“Nu zijn de pensioenfondsen weer de sjaak”
De pineut
De afgelopen jaren waren de pensioenen ook de pineut, want het ging economisch slecht. Recessie, de huizenmarkt die op zijn gat lag, landen die in financieel zwaar weer kwamen en pensioenen die niet aan de dekkingsgraad konden voldoen, doordat beleggingen minder waarde bleken te zijn. Met wat miljarden extra vermogen had dat waarschijnlijk geen probleem geweest, maar nu was het gevolg dat pensioenen niet geindexeerd konden worden, of dat de uitkeringen zelfs verlaagd werden. En dat scheelt tientallen tot honderden euro’s per maand netto voor jou.
Weer nullijn
De dekkinsgraden kwamen weer op peil, en er werd weer gesproken over indexering van pensioenen. Totdat De Nederlandsche Bank besloot om een nieuwe rekenmethode te gebruiken. Nu zijn de pensioenfondsen weer de sjaak. Want de dekkingsgraden moeten weer omhoog. Dat wordt weer een paar jaar nullijn.
Weer interen
Wie niet meer op de nullijn zitten zijn de ambtenaren, die krijgen er geld bij. En na jaren nullijn is dat natuurlijk terecht. Alleen wordt die salarisverhoging betaald uit de pensioenpotjes. Het kabinet rekent op meevallers de komende jaren, maar feit is dat er weer wordt ingeteerd op toekomstig vermogen. Weer wordt ingeteerd op de vermogens van het pensioenfonds ABP.
Ik heb nog wel minstens 30 jaar te gaan voordat ik met pensioen mag. Misschien wel 35 jaar. Dus ik kan ook nog alternatieve methodes verzinnen om mijn oude dag te financieren. Maar als je nu met pensioen gaat, is het afwachten wat er nu precies overblijft van je gespaarde vermogen. En dat lijkt me geen fijn gevoel.
Eduard (37) werkte voor radio, tv, krant en magazines. Soms voelt hij zich een jonge ziel in een oud lichaam; soms andersom. Hoe het ook zij: schrijven (voor o.a. Defensie-Platform) maakt hem blij. Lees meer van Eduard