In de column Van het hart: Eduard lucht Eduard van Brakel zijn hart. Prikkelend, confronterend, maar altijd met de beste bedoelingen. Deze week: onsterfelijk? Of doodse stilte?

Waarschijnlijk ben ik niet de enige, maar ik word altijd een beetje triest als ik over een kerkhof loop. De doodse stilte die heerst, de vaak mooie omgeving, maar ook het zien van alle grafzerken stemt me triest. Ik vraag me dan af hoe de wereld eruit zou zien, als we alle ideeën die de daar begraven mensen hadden, ook daadwerkelijk hadden uitgevoerd?

Wat is jouw idee?

Wat als…

Was het eeuwig vrede geweest? Hadden we gratis energie gehad? Was iedereen een topmanager geweest? Had iedereen zijn droombaan gehad? Was de financiële crisis voorkomen? Had iedereen op de wereld genoeg en kwalitatief goed voedsel gehad? Was er geen woningmarktprobleem geweest? Was iedereen gelukkig geweest? We zullen het nooit weten.

Niet ‘het zal toch wel niet lukken’, maar
‘het gaat lukken! Ik doe het gewoon!’

Doen

Wat ik wel weet is dat we de mogelijkheden hebben om onze ideeën uit te voeren. Elk bedrijf dat bestaat is daar een voorbeeld van. Elk product dat je koopt is ooit bedacht door iemand. En die iemand heeft er alles aan gedaan om zijn idee te realiseren. Die dacht niet: ‘Het zal toch wel niet lukken, dus ik doe het niet’, maar die dacht: ‘Het gaat lukken! Ik doe het gewoon!’

Nieuwe dag, nieuwe kansen

Rijpe tijd

Dus jij denkt dat je te oud bent voor jouw geweldige plan? De mensen die hun ideeen wel hebben uitgevoerd, zullen tegen je zeggen dat dat onzin is. Die zouden zeggen dat je wel moet beginnen. En ze zullen zeggen dat je nu moet beginnen. Wachten tot de tijd rijp is, werkt niet. Dan lig je straks zelf op dat kerkhof, zullen die succesvolle mensen zeggen.

Begin

En ze zullen verder gaan tegen je. Ze vragen je wanneer je gaat beginnen met het opschrijven van wat je wilt bereiken. En wanneer je begint met het maken van het stappenplan om dat te bereiken. En ze zullen je vragen welke stap je vandaag al als eerste stap neemt om onsterfelijk te worden.

Dus vertel maar: wat gaat het worden? Stil en vergeten in doodse stilte? Of onsterflijk door je briljante idee?

Eduard (36) werkte voor radio, tv, krant en magazines. Soms voelt hij zich een jonge ziel  in een oud lichaam; soms andersom. Hoe het ook zij: schrijven maakt hem blij. Bekijk ook zijn eigen blog. Of lees meer van Eduard op Toekomt