Tineke Bimmermann (83) is piepklein, een vogeltje lijkt ze wel. Ze zit op een bankje in de knusse foyer van het Haagse Theater Pepijn. En ze straalt. Vandaag zijn alle ogen op haar gericht.Tineke oefent voor haar eigen cabaretvoorstelling over haar leven. Tinekes partner Piet zit aandachtig naast haar. Ruud, de regisseur, wil het een en ander met haar doornemen. En cabaretier Howard Komproe, Tinekes mentor, weet dat het om haar draait.

Vertrouwen

Regisseur Ruud, in pak en met een elegante snor, bladert door een boek over Tinekes leven. Het is al eerder voor een ander project geschreven; dit is niet de eerste keer dat Tineke in de schijnwerpers staat. “Bij het zorgcentrum in de buurt sta ik bekend”, lacht ze. “Als er iemand van de krant of de radio langskomt, bellen ze mij. Op een gegeven moment zei één van de verzorgers dat hij mij had opgegeven voor dit project. Hij had zo veel vertrouwen in me. Ik wilde hem niet teleurstellen door nee te zeggen.”

Podium

Tineke en Howard zijn samen gebracht door OUDstanding. Oudere mensen gaan in cabaretstijl hun levensverhaal vertellen. Zij worden daarin gecoacht door bekende Nederlanders die gewend zijn op het podium te staan: Eva Crutzen, Thijs Maas en Leon van der Zanden. Én Howard Komproe.

“We zien ouderen soms als één grote groep, maar we moeten
op een andere manier naar elkaar leren kijken”

Verhelderend

“Dit is het hoogtepuntje van mijn week”, vertelt Howard. Achter de typerende grote bril kijken zijn ogen zacht. “Het verhaal van Tineke, van door blijven gaan ondanks onheil, vind ik inspirerend. We hebben de neiging om ouderen als één grote groep te zien. Maar het is belangrijk dat we op een andere manier naar elkaar leren kijken. En het is verhelderend om te zien dat je in sommige dingen niet alleen bent. Tineke heeft een fijn leven opgebouwd, maar was, net als ik, rebels in haar jeugd.”

Doortje Dartel

Als jong meisje is Tineke een keertje in de auto van haar vader weggereden. Toen ze zelf moeder was speelde ze gewoon op straat met haar kinderen. En ging later met ze mee naar de disco. “Ik houd wel van een beetje uitspatten”, zegt ze. “Wat anderen ervan vinden kan me niet schelen. Ik wordt nog altijd Doortje Dartel genoemd.” -“Tineke heeft er bewust voor gekozen om gek te blijven!”, lacht Howard. “Dat respecteer ik.”

Eerste repetitie

Vandaag repeteren Tineke en Howard voor het eerst in het theater. Ze willen verschillende vormen uitproberen om te zorgen dat Tineke zich op haar gemak voelt straks tijdens het optreden. Iedereen loopt naar het zaaltje. De spaanplaten vloer kraakt en de zwarte muren maken de ruimte donker. Er staat een spotje op het podium gericht. Tineke loopt een trapje op en gaat wat onwennig op een stoel zitten. Ze begint uit haar boek voor te lezen. “Mijn naam is Albertina Louise Bimmermann…”

Gordijn

Maar Ruud, de regisseur, bedenkt iets anders. Tineke mag staan in plaats van zitten. Zo voelt ze zich duidelijk meer op haar gemak. En in plaats van dat ze voorleest, gaat Howard haar vragen stellen. Hij gaat haar als het ware interviewen. “Ga maar achter dat gordijn staan,” stelt Ruud aan hem voor. Howard’s stem galmt de zaal in vanachter het gordijn: “Waar ben je geboren Tineke…? Waar was dat…? En wat deed je vader…?” Tineke antwoordt en zo ontplooit haar verhaal. Na haar bevoorrechte jonge jaren op Java, moest Tineke haar moeder keihard helpen tijdens de oorlog. Haar vader zat gevangen. In 1958 kwam ze naar Nederland met haar eigen jonge gezin. Ze was zwanger van haar vijfde kind.

Verdriet

Een filmploeg verschijnt en gaat zo stilletjes mogelijk aan de slag om niemand af te leiden. Maar iedereen is in de ban van Tinekes verhaal. Ze vertelt steeds soepeler over de prachtige, grappige, maar ook pijnlijke momenten in haar leven. Ze heeft negen kinderen gebaard. “Twee ervan zijn me ontvallen”, zegt ze verdrietig. Één daarvan was de baby die na de overtocht naar Nederland werd geboren en kort daarna stierf. De ander een zoon van 19. Tineke is twee keer weduwe geworden.

“Wil je met me dansen, Tineke?”

Dansen

Nu heeft Tineke een nieuwe partner, Piet. Ze wonen samen in een woongroep. “We zijn nog niet aan een zorgwoning toe!” – “Je hebt het nog steeds heel druk, hè?”, vraagt Howard. “Já,” zegt Tineke, “maandag linedance, dinsdag Tai Chi, woensdag boodschappen, donderdag stijldansles, en vrijdag gaan we ’s avonds ook soms dansen.” – “Wil je met me dansen, Tineke?” vraagt Howard plotseling. Hij is van achter het gordijntje tevoorschijn gekomen. Hij heeft grote gympen aan, en een trainingspak, maar staat kaarsrecht. Hoffelijk neemt hij haar in zijn armen en samen walsen ze zachtjes over het podium.

De voorstellingen

De OUDstanding-voorstellingen vinden op 21, 22 en 23 mei plaats in Theater Diligentia in Den Haag. Meer informatie

Terug naar toekomt.nl
Meer interviews